Rada #21

Popchnęłam chłopaka, tak że upadł na łóżko i wdrapałam się na niego, siadając mu na udach. Brunet skrzyżował ręce pod głową, patrząc na mnie wymownie.
- I co dalej?- Uśmiechnął się zadziornie.
- Chce zobaczyć co zrobisz.- Wzruszyłam ramionami. Dłonie Harry'ego znalazły się na mojej talii, obracając nas tak, że teraz ja leżałam na miękkiej pościeli, a on wisiał nade mną.
- Może być?
- Powiedzmy.- Przygryzłam dolną wargę i zepchnęłam go z siebie. Usiadłam po turecku, wpatrując się w to, jak rozkładał się na MOIM łóżku.- Nie za wygodnie?- Zadrwiłam. Zaśmiał się.
- Jestem zmęczony.- Jęknął. Było nad ranem, a my właśnie wróciliśmy z pracy.
- Zejdź z mojego łóżka!- Kopnęłam go.- Sama nazwa 'moje łóżko' wskazuje na to, że należy ono do mnie.
- To zanieś mnie do mnie.- Wymamrotał. Zaczęłam spychać chłopaka z łóżka.
- Harry- Jęknęłam.
- Ale tu jest tak dobrze.- Kopnęłam go jeszcze raz i spadł z łóżka, uderzając z hukiem w ziemię.
- Chanel!- Jęknął niezadowolony. Nagle drzwi do pokoju się otwarły, a do środka wszedł Niall z kamerą. Uśmiechał się, ale jego mina od razu się zmieniła, kiedy nas zobaczył.
- Cholera!- Przestał nagrywać.- Myślałem, że nakręce wam dobre porno, a wy nic!- Wyrzucił ręce w powietrze.- Jęczycie sobie, ale zamiast się pieprzyć, to ona zrzuca jego z łóżka. Świat schodzi na psy!- Kontynuował, a ja spojrzałam na Harry'ego, tak samo jak on na mnie. Niemal równocześnie zaczęliśmy się śmiać. Płakałam, po prostu płakałam z rozbawienie. Oburzenie i reakcja Nialla wygrała wszystko. Był tym przejęty bardziej, niż jakby miał właśnie pieprzyć się z Sashą Grey. Chwyciłam się za brzuch, który rozbolał mnie od śmiechu.
- No tak! Bo po co przejąć się biednym irlandczykiem! Jesteście żałośni!- Machał rękami. Otarłam łzy, patrząc w jego stronę. Powoli zwlokłam się z łóżka, podchodząc do blondyna. Harry też ucichł, obserwując całą sytuację. Położyłam dłoń na ramieniu Horana, zachowując kamienny wyraz twarzy.
- Masz okres, Niall.- Stwierdziłam z powagą, a do moich uszu dotarł chichot Stylesa. Sama parsknęłam, zginając się w pół.
- Śmiej się, śmiej. Jeszcze was nagram i wrzucę do internetu!
- Przepraszam, kochanie, że niweluję twoje marzenia, ale nie mam zamiaru pieprzyć się z Harrym.- Spojrzałam na bruneta, przygryzając dolną wargę.- Przynajmniej nie w najbliższym czasie.
- Taa, jasne!- Prychnął niebieskooki. Uśmiechnął się do mnie, przytulając.- Dobranoc, Chans.- Cmoknął mnie w policzek i wyszedł.
- To było dziwne.- Odezwał się Harry.
- To był Niall.- Zaśmiałam się i rzuciłam na łóżko. Chłopak wdrapał się na miejsce obok mnie. Oboje patrzyliśmy w sufit. Żadne z nas nie miało najmniejszej ochoty, żeby się ruszyć.- Harrey?
- Harrey?- Brunet odwrócił twarz w moją stronę.
- Tak, Harrey.- Obróciłam się na pok, patrząc na niego.- Serio jesteś taki zazdrosny czy tylko udajesz?
- Jesteś moją dziewczyną, Chanel. Nie pozwolę, żeby jakiś chuj rozbierał cię wzrokiem, a przynajmniej nie w mojej obecności.
- Nicolas nie jest chujem!- Dźgnęłam Stylesa w klatkę piersiową.- Jest bardzo miły.
- Tak, tak.- Wywrócił oczami.- Ja jestem zazdrosny, on miły, a ty moja i wszystko w jak najlepszym porządku.- Zaśmiałam się na jego słowa. Harry będzie naprawdę dobrym chłopakiem.
- Pamiętasz co mi obiecałeś?
- Myślisz, że się w tobie zakochałem?- Prychnął aktorsko.- Marzenia, Chanel. Marzenia.
- Dupek!- Uderzyłam go.
- Ale twój.- Zaśmiał się.
- Tak, tak. Chciałbyś.- Pokazałam mu język.- A teraz wypierdalaj z mojej sypialni, bo chcę iść spać.
- Masz niewyparzoną buźkę.- Jęknął, wstając.- Dobranoc, Chanel.
- Dobranoc.- Odpowiedziałam, kiedy już wyszedł. Jestem ciekawa jaką dziewczynę przyprowadzi na koniec naszej nauki. To bardzo ciekawe, bo wreszcie dowiem się 'w czym' gustuje. Niska czy wysoka? Brunetka, blondynka, szatynka, a może ruda? A może będzie miała różowe włosy? Szczupła czy z bardziej kobiecymi kształtami? To naprawdę ciekawe.
Ja jego, on mój. Przyznał, że jezt zazdrosny. Zaśmiałam się sama do siebie. To miłe. Wiecie... Wiesz, że on się tobą interesuje i wtedy możesz bez zastanowienia stwierdzić, że w jakiś sposób mu zależy. Chyba trzeba naprostować radę jedenastą.
Rada dwudziesta pierwsza: Zazdrość. W związku jest niemal wskazana, bo wtedy pokazujesz jak bardzo zależy ci na drugiej osobie, a ona może poczuć się potrzebna. Jednak zabawa z nią jest jak chodzenie po linie. Linie rozwieszonej między dwoma wieżowcami. Jeden zły ruch, a możesz spaść i zniszczyć wszystko. Bo każdy chce się czuć kochany i potrzebny, ale nikt nie chce być osaczony i ograniczony.